пашко́дзіць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пашко́джу |
пашко́дзім |
| 2-я ас. |
пашко́дзіш |
пашко́дзіце |
| 3-я ас. |
пашко́дзіць |
пашко́дзяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пашко́дзіў |
пашко́дзілі |
| ж. |
пашко́дзіла |
| н. |
пашко́дзіла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пашко́дзь |
пашко́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пашко́дзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пашко́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак.
1. гл. шкодзіць.
2. што. Сапсаваць (паламаць, параніць і пад.).
П. кабель.
П. руку.
|| незак. пашко́джваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 знач.).
|| наз. пашко́джанне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пашко́дзіць сов.
1. (принести вред) повреди́ть;
со́нца вам не п. — со́лнце вам не повреди́т;
2. (поломать, поранить, испортить и т.п.) повреди́ть;
п. ка́бель — повреди́ть ка́бель;
3. порази́ть;
туберкулёз ~дзіў лёгкія — туберкулёз порази́л лёгкие;
не п. — не повреди́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пашко́дзіць, ‑шкоджу, ‑шкодзіш, ‑шкодзіць; зак.
1. каму-чаму. Зрабіць шкоду. З-за сваёй радасці за дачку яны [бацькі] не хацелі заўважаць ні яе дробных капрызаў, ні тых рысаў характару, якія ў далейшым маглі пашкодзіць ёй у жыцці. Хадкевіч. Паклёпніцкі фельетон, які з’явіўся ў газеце, не толькі не пашкодзіў Лемяшэвічу, але яшчэ вышэй узняў яго аўтарытэт. Кучар. / у безас. ужыв. — Табе, маці, адпачыць бы перад вечарам не пашкодзіла... — сказаў Міхал. Карпаў.
2. што. Зрабіць няспраўным, сапсаваць. Выбух пашкодзіў два іншыя «юнкерсы». Шамякін. / у безас. ужыв. Нават радыё перастала гаварыць — дзесьці пашкодзіла сець. Гроднеў. // безас. каго-што. Параніць; панесці шкоду здароўю. Рана была не вельмі сур’ёзная — пашкодзіла трохі левую руку, — так што ў шпіталі прыйшлося паляжаць нядоўга. Шахавец. «А як жа вы самі? — пачала непакоіцца жанчына. — Вас хоць нічога, не пашкодзіла?» Кулакоўскі.
3. Перашкодзіць. — Лепшага месца я і не чакаў: ціхае, глухое. Нішто не пашкодзіць весці працу, — прамовіў Лабановіч. Колас. Хоць і прыйшоў Пеця ў школу з вялікім спазненнем, гэта ўсё ж не пашкодзіла яму хутка выбіцца ў першыя вучні. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
повреди́ть сов.
1. (кому, чему) пашко́дзіць;
со́лнце вам не повреди́т со́нца вам не пашко́дзіць;
2. (испортить) папсава́ць, сапсава́ць; пашко́дзіць; (искалечить) пакале́чыць;
повреди́ть механи́зм папсава́ць механі́зм;
◊
не повреди́т (не помеша́ет) не пашко́дзіць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
начу́хаць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).
Пашкодзіць скуру чуханнем.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сша́ркаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).
Пашкодзіць шарканнем.
С. падлогу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
расту́заць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).
Пашкодзіць, тузаючы.
Авечкі растузалі снапы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
змаро́зіць, -о́жу, -о́зіш, -о́зіць; -о́жаны; зак., што.
Пашкодзіць (частку цела) марозам.
З. пальцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
акале́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго-што.
Пашкодзіць які-н. орган, зрабіць калецтва.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)