nurzać się
незак.
1. апускацца;
2. патанаць, тануць (у раскошы)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
тону́ть несов.
1. тану́ць; патана́ць; (о человеке) тапі́цца;
2. перен. (становиться незаметным) тану́ць;
тону́ть в тума́не тану́ць у тума́не.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
versínken
* vi (s)
1) патана́ць, апуска́цца
2) перан. загра́знуць
3) аддава́цца (напр., рабоце)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Пато́п ’разводдзе, паводка’, патопа ’патоп, непралазная гразь’ (Нас., Бір. Дзярж.), ’балоцістае месца’ (Нас.). Укр. потоп ’патоп’, потопа ’паводка’, рус. пото́п, пск., цвяр. по́топь ’разліў, паводка’, польск. potop, чэш., славац. potopa, славен. potòp, серб.-харв. по̀топ, макед., балг. потоп ’патоп’, ’разводдзе’. Прасл. potop(a) < potopiti < topiti > тану́ць ’патанаць’ (гл.).
Пато́п 2 ’стаптаны агарод’ (ганц., Сл. ПЗБ). Да (па‑)таптаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
níedersinken
* vi (s)
1) па́даць, упа́сці
2) спуска́цца (пра ноч)
3) патана́ць, тапі́цца, апуска́цца ў ваду́
4) перан. апуска́цца (пра чалавека)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wallow
[ˈwɑ:loʊ]
v.i.
1) валя́цца, кача́цца
The pigs were wallowing in their pen — Сьві́ньні кача́ліся у сваі́м за́гарадзе
2) калыха́цца (пра вадапла́ў)
3) Figur., wallow in luxury — це́шыцца раско́шай
wallow in grief — патана́ць у го́ры
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
founder
I [ˈfaʊndər]
n.
заснава́льнік -а m., заснава́льніца f.
II [ˈfaʊndər]
n.
плаві́льшчык -а m., ліце́йшчык -а m.
III [ˈfaʊndər]
1.
v.i.
1) патана́ць, тану́ць, ісьці́ на дно
2) закульга́ць (пра каня́)
2.
v.t.
затапля́ць, пуска́ць на дно
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
schwelgen
vi (in D) атры́мліваць асало́ду, мець асало́ду (у чым-н.); займа́цца (чым-н.) з вялі́кай ра́дасцю
im Überfluss ~ — патана́ць у раско́шы [ро́скашы]
in Wónne ~ — упіва́цца шча́сцем [асало́дай]
in Erínnerungen ~ — адда́цца ўспамі́нам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
sink2 [sɪŋk] v. (sank, sunk)
1. тану́ць, патана́ць
2. тапі́ць ( судна), затапля́ць (мясцовасць)
3. асяда́ць; апуска́цца;
I sank into an armchair. Я апусціўся ў крэсла.
4. па́даць; зніжа́цца (пра цэны, фундацыі і да т.п.);
The sun sank behind the hill. Сонца зайшло за ўзгорак;
be sunk in smth. : He is sunk in depression. Яго ахапіла дэпрэсія.
♦
sink like a stone тану́ць як тапо́р;
sink or swim ≅ або́ пан або́ прапа́ў
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Та́нуць ’раставаць’: снежок до вечэра тане (ТС). Параўн. укр. та́нути ’таяць’. Дзеяслоў з ‑ну‑ ад таць ’таяць’, гл. Параўн. таяць, гл.
Тану́ць ’гінуць, паміраць, ідучы на дно; тапіцца’, ’вязнуць’ (ТСБМ), ’залівацца вадой’ (Некр. і Байк., Шат., Бяльк., Сержп. Прымхі, Федар. 4, Сл. ПЗБ, ТС), тана́ць ’тануць’ (карэліц., Нар. словатв.; кіраў., Нар. сл.), то́пнуць, то́нуць ’тс’ (Ласт.), тону́ті ’тс’ (Вруб.), ст.-бел. тонути, танути ’тс’ (канец XV ст., КГС). Укр. тону́ти ’тс’, рус. тону́ть ’тс’, польск. tonąć ’тс’, н.-луж. toniś, чэш. tonouti ’тс’, славац. tonúť ’тс’, славен. toníti ’тс’, серб.-харв. то̀нути ’тс’, балг. тъ́на ’патанаць’, дыял. то́на, макед. тоне ’тс’. З прасл. *tonǫti < *topnǫti ’тануць’, звязанага з *topiti ’тапіць’ (Фасмер, 4, 77; Брукнер, 573; Махэк₂, 647; Голуб-Ліер, 367; Шустар-Шэўц, 1516; ЕСУМ, 5, 597; Борысь, 637; Рачава, Этимология–2003–2005, 186). Гл. тапі́ць 1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)