Тана́ць ’тануць’ (кіраў., Нар. сл.; карэліц., Нар. словатв.). Абстрагаванае ад шматкратнага патана́ць ’тс’ (ТСБМ). Гл. тануць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)