posłaniec

м. пасланец; пасыльны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

office boy [ˈɒfɪsbɔɪ] n. dated рассы́льны, пасы́льны, кур’е́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

batman [ˈbætmən] n. (pl. -men) BrE ардына́рац, веставы́, пасы́льны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кур’е́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Пасыльны ва ўстанове, які выконвае розныя даручэнні.

2. Службовая асоба, якая развозіць спешныя афіцыйныя даручэнні, сакрэтную пошту.

○

Дыпламатычны кур’ер — супрацоўнік Міністэрства замежных спраў, які перавозіць дыпламатычную пошту.

|| прым. кур’е́рскі, -ая, -ае.

Кур’ерскія даручэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

веставы́, ‑ога, м.

Ардынарац, пасыльны. Мікіта сядзеў і думаў пра дом. У гэты час да яго прыйшоў веставы ад ротнага. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

office boy

пасыльны́ -о́га m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

КУР’Е́Р

(франц. courrier ад лац. curro бягу),

1) службовая асоба, якая развозіць спешныя даручэнні. Дыпламатычны К. — супрацоўнік Міністэрства замежных спраў, які перавозіць дыпламатычную пошту.

2) Пасыльны ва ўстанове, які разносіць службовыя паперы. Напр., К. рэдакцыі.

т. 9, с. 49

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Кур’е́р ’пасыльны ва ўстанове’ (ТСБМ). Праз рус. курьер ’тс’ запазычана з польск. kurier (Шанскі, 2, 8, 459).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

га́нец,

гл. ганцы.

гане́ц, ‑нца́, м.

Той, каго паслалі з тэрміновым паведамленнем; пасыльны. Носяць .. [весткі] з сяла да сяла маладыя хлопцы і дзяўчаты — ганцы падполля. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Méldegänger

m -s, - вайск. пе́шы пасы́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)