пасвяча́цца несов., возвр., страд. посвяща́ться; рукополага́ться; см. пасвяці́цца, пасвяча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

схі́міць

‘пасвячаць каго-небудзь у схіму’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. схі́млю схі́мім
2-я ас. схі́міш схі́міце
3-я ас. схі́міць схі́мяць
Прошлы час
м. схі́міў схі́мілі
ж. схі́міла
н. схі́міла
Загадны лад
2-я ас. схі́м схі́мце
Дзеепрыслоўе
цяп. час схі́мячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

высвяча́ць

‘пасвячаць, надаваць каму-небудзь духоўны сан, званне’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. высвяча́ю высвяча́ем
2-я ас. высвяча́еш высвяча́еце
3-я ас. высвяча́е высвяча́юць
Прошлы час
м. высвяча́ў высвяча́лі
ж. высвяча́ла
н. высвяча́ла
Загадны лад
2-я ас. высвяча́й высвяча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час высвяча́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рукапаклада́ць

‘пасвячаць каго-небудзь у духоўны сан’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. рукапаклада́ю рукапаклада́ем
2-я ас. рукапаклада́еш рукапаклада́еце
3-я ас. рукапаклада́е рукапаклада́юць
Прошлы час
м. рукапаклада́ў рукапаклада́лі
ж. рукапаклада́ла
н. рукапаклада́ла
Загадны лад
2-я ас. рукапаклада́й рукапаклада́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час рукапаклада́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хіратаніса́ць

‘пасвячаць каго-небудзь у духоўны сан’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. хіратаніса́ю хіратаніса́ем
2-я ас. хіратаніса́еш хіратаніса́еце
3-я ас. хіратаніса́е хіратаніса́юць
Прошлы час
м. хіратаніса́ў хіратаніса́лі
ж. хіратаніса́ла
н. хіратаніса́ла
Загадны лад
2-я ас. хіратаніса́й хіратаніса́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час хіратаніса́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

éinsegnen

vt рэл.

1) асвяча́ць, пасвяча́ць; благаслаўля́ць

2) канфірмава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ordain [ɔ:ˈdeɪn] v.

1. пасвяча́ць (у духоўны сан)

2. fml прадпі́сваць, вызнача́ць у заканада́ўчым пара́дку; прадвызнача́ць;

Fate had ordained that she would never see London again. Ёй было наканавана ніколі больш не ўбачыць Лондан.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ordiníeren

vt

1) царк. пасвяча́ць у сан

2) прыпі́сваць (лякарства)

3) рабі́ць прыём (хворых)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pasować

I pas|ować

незак.

1. прыладжваць; прыстасоўваць;

2. пасаваць, падыходзіць;

kolor sukni ~uje do oczu — колер сукенкі падыходзіць (пасуе) да вачэй;

~uje jak ulał — сядзіць як уліты; як на цябе шыты

II pasować

незак. na kogo/co абвяшчаць кім/чым; пасвячаць у каго/што;

pasować kogo na rycerza — пасвячаць каго ў рыцары

III

1. карц. пасаваць; аб’яўляць пас;

2. адступаць; адмаўляцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

посвяща́ть несов.

1. (кого, что, во что) дзялі́цца (з кім, чым, з чым); адкрыва́ць (каму, чаму, што); знаёміць (каго, што, з чым); інфармава́ць (каго, што, аб чым); раска́зваць (каму, чаму, пра што); уво́дзіць (каго, што, у што);

2. (кого, что, кому, чему) прысвяча́ць;

3. (возводить в звание) пасвяча́ць; см. посвяти́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)