племянны́, -а́я, -о́е.

1. гл. племя.

Племянныя мовы.

2. Пародзісты, чыстакроўны.

Племянная жывёла.

П. бык (пакінуты для прадаўжэння пароды).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асіраце́лы, -ая, -ае.

1. Які стаў сіратою; адзінокі.

Асірацелыя дзеці.

2. Пакінуты гаспадарамі, запусцелы, закінуты.

А. дом.

|| наз. асіраце́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бездагля́дны, ‑ая, ‑ае.

Пакінуты без догляду; закінуты. Бездаглядная жывёла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вытво́рнік, ‑а, м.

Самец, пакінуты для разводу патомства. Жарабец-вытворнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

osamotniony

адзінокі; самотны; пакінуты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

forlorn [fəˈlɔ:n] adj.

1. пакі́нуты ў адзіно́це; няшча́сны;

forlorn hope безнадзе́йная спра́ва

2. пакі́нуты, занядба́ны;

a forlorn old house пакі́нутая/занядба́ная ха́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пу́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Пусты, без расліннасці ўчастак зямлі або пакінуты ўчастак зямлі, які не апрацоўваецца.

Забудаваць пустку дамамі.

2. Пустое, бязлюднае памяшканне.

|| прым. пу́сткавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

opuszczony

пакінуты; закінуты; самотны; асірацелы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

únbeantwortet

a пакі́нуты без адка́зу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

предоста́вленный

1. да́дзены; адда́дзены; усту́плены;

2. да́дзены; пакі́нуты; дазво́лены; см. предоста́вить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)