пакі́нуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пакі́нуты пакі́нутая пакі́нутае пакі́нутыя
Р. пакі́нутага пакі́нутай
пакі́нутае
пакі́нутага пакі́нутых
Д. пакі́нутаму пакі́нутай пакі́нутаму пакі́нутым
В. пакі́нуты (неадуш.)
пакі́нутага (адуш.)
пакі́нутую пакі́нутае пакі́нутыя (неадуш.)
пакі́нутых (адуш.)
Т. пакі́нутым пакі́нутай
пакі́нутаю
пакі́нутым пакі́нутымі
М. пакі́нутым пакі́нутай пакі́нутым пакі́нутых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакі́нуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пакі́нуты пакі́нутая пакі́нутае пакі́нутыя
Р. пакі́нутага пакі́нутай
пакі́нутае
пакі́нутага пакі́нутых
Д. пакі́нутаму пакі́нутай пакі́нутаму пакі́нутым
В. пакі́нуты (неадуш.)
пакі́нутага (адуш.)
пакі́нутую пакі́нутае пакі́нутыя (неадуш.)
пакі́нутых (адуш.)
Т. пакі́нутым пакі́нутай
пакі́нутаю
пакі́нутым пакі́нутымі
М. пакі́нутым пакі́нутай пакі́нутым пакі́нутых

Кароткая форма: пакі́нута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакі́нуты в разн. знач. поки́нутый, оста́вленный; см. пакі́нуць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакі́нуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зак. пр. ад пакінуць (у 1–7, 9 і 10 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поки́нутый

1. прич. пакі́нуты;

2. прил. пакі́нуты; (заброшенный) закі́нуты, пакі́нуты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оста́вленный пакі́нуты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вытво́рнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Самец, пакінуты для разводу патомства.

Жарабец-в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тор, -а, м.

Дарога, след, пакінуты калёсамі.

Няроўны т.

Пракласці свой т. (таксама перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ле́жыва, -а, мн. -ы, -аў, н.

След, пакінуты зверам, які ляжаў на траве.

Зайцава л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

то́р

‘след, пакінуты калёсамі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. то́р
Р. то́ра
Д. то́ру
В. то́р
Т. то́рам
М. то́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)