Verbum

godforsaken

adj.

усі́мі пакі́нуты; закі́нуты; няшча́сны

forsaken

v.t., p.p. of forsake

пакі́нуты, само́тны, адзіно́кі, няшча́сны

abandoned

adj.

1) пакі́нуты, занядба́ны

2) нястры́мны

abandoned laughter — нястры́мны сьмех

3) распу́сны

derelict

adj.

1) кінуты, пакі́нуты

a derelict ship — закі́нуты карабе́ль

2) які́ занядбо́ўвае свае́ абавя́зкі; нядба́лы, нядба́йны

n.

1) усі́мі пакі́нуты чалаве́к

2) сухазе́м’е, утво́ранае ў вы́ніку адступле́ньня мо́ра ці ракі́

unattended

adj.

1) без суправаджэ́ньня, адзі́н, сам

2) пакі́нуты без дагля́ду

unattended wound — неперавя́заная ра́на

forlorn

adj.

1) усі́мі пакі́нуты; само́тны, адзіно́кі, закі́нуты

2) няшча́сны, мізэ́рны, у ро́спачы; жалюго́дны

•

- forlorn hope

bereft

adj.

1) пазба́ўлены

2) усі́мі пакі́нуты, адзіно́кі

bereft of hope and friends — пазба́ўлены надзе́і й сябро́ў

desolate

adj.

1) запу́шчаны, занядба́ны, закі́нуты; спусто́шаны

desolate land — спусто́шаная зямля́

2) пакі́нуты, пусты́; нежылы́ (пра дом)

3) само́тны, адзіно́кі, усі́мі пакі́нуты

4) няшча́сны, ва́рты жа́лю

5) змро́чны; цяжкі́, бязра́дасны (жыцьцё)

v.i.

1) спусташа́ць; разбура́ць

2) абязьлю́джваць

3) засмуча́ць, пакіда́ць у адзіно́це, рабі́ць няшча́сным