uffressen

* vt пажыра́ць, зжыра́ць; жэ́рці; знішча́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Тля ’дробнае насякомае, якое жывіцца сокам раслін’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ, Сцяшк., Арх. Вяр.), ’моль, Acarus’: тля мучная, сырная (Ласт.), ’плесня, мох на чым-небудзь гнілым; прах; моль, дробныя чарвякі’ (Нас.), ’плесня’ (Байк. і Некр.), тля́га ’тля’ (Барад.), ст.-бел. тля ’тля’ (1489 г., КГС). Укр. тля, дыял. тлі́я, рус. тля ’тс’. Звязваюць з прасл. *tьliti ’хутка і прагна есці, паглынаць; выгадоўваць, адкормліваць; губіць, знішчаць, псаваць, пажыраць’, параўн. стараж.-рус. тьлити ’псаваць, пажыраць’, роднаснае *tьlěti ’тлець’ (гл. тлець). Акрамя таго, супастаўляецца з грэч. τῖλάω ’вадкія экскрэменты’, ’хварэю на панос’, лат. tĩrelis ’балота’, літ. týras ’балота; чысты’, tỹrė ’каша’, што няпэўна (ЕСУМ, 5, 583; Фасмер, 4, 65).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pożerać

незак. пажыраць; есці;

pożerać kogo wzrokiem — есці каго вачыма

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gobble

[ˈgɑ:bəl]

v.

е́сьці ху́тка й пра́гна, глыта́ць вялі́кімі кава́лкамі

gobble up, informal

а) захапі́ць, схапі́ць

б) жэ́рці; пажыра́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wyżerać

незак.

1. выядаць, з’ядаць, пажыраць;

2. раз’ядаць, праядаць (пра кіслату і да т.п.)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Вош (БРС, Нас., Касп., Шат., Бяльк., Бес., КТС, Ліс.). Рус. вошь, укр. вош, ст.-рус. въшь, польск. wesz, чэш. veš, в.-луж. woš, н.-луж. weš, серб.-харв. ва̑ш, у̑ш, славен. ùš, балг. въ́шка, макед. вошка. Хутчэй за ўсё з і.-е. *u̯es‑/*u̯os‑ (*us > vъx‑ь > vъšь) ’паядаць, пажыраць’ (Мартынаў, вусн. паведамл.). Роднаснымі лічаць літ. vévesa ’гусіная вош’ (рэдуплікацыя ад *u̯es‑, Мікала, IF, 26, 295 і наст.), víevesa, vievesà з *veivesa (Буга, РФВ, 67, 247 і наст.; Траўтман, 336); далей параўноўваюць з гоц. frawisanпажыраць’, з літ. usnìs, лат. usna ’чартапалох’, алб. usht ’колас’ (Фрэнкель, 1172). Шульцэ, якога падтрымліваюць Голуб-Копечны (413) і Махэк₂ (686), аб’ядноўвае прасл. *vъšь, літ. utė̃., ст.-інд. yū‑ka, герм. lûs ’вош’ у адной праформе на *lʼu‑, што неверагодна па фанетычных прычынах. Мала верагодна і версія Міклашыча (396) (сувязь з літ. utė̃ ’вош’, лат. uts ’тля’). Апошнія аддзяляюцца ад этымалагізуемай групы (Эндзелін, RS, 11, 37; Фасмер, 1, 359 і наст.; Шанскі, 1, В, 180).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

raven

I [ˈreɪvən]

1.

n.

крумка́ч, груга́н -а́ m.

2.

adj.

бліску́ча чо́рны

II [ˈrævən]

v.t.

1) жэ́рці; пажыра́ць; пра́гна е́сьці

2) шука́ць нажы́вы, пусто́шыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

devour

[dɪˈvaʊr]

v.

1) пра́гна е́сьці; зьяда́ць; жэ́рці (пра жывёліну), пажыра́ць

2) зьнішча́ць (пра аго́нь, пажа́р)

3) глыта́ць, праглына́ць

to devour novel after novel — паглына́ць рама́н за рама́нам

He devoured every word — Ён пра́гна лаві́ў ко́жнае сло́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wolf

[wʊlf]

1.

n., pl. wolves

1) воўк ваўка́ m.

2) Figur. лю́ты, прагаві́ты чалаве́к

3) Sl. ба́бнік -а m.

2.

v.i.

е́сьці пра́гна, пажыра́ць

- cry wolf

- keep the wolf from the door

- wolf in sheep’s clothing

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

eat

[i:t]

v.t., ate, eaten, eating

1) е́сьці

2) падто́чваць, гры́зьці (пра ша́шаля), пажыра́ць, зьнішча́ць

3) разьяда́ць; праяда́ць (пра моль, іржу́), прадзіра́ўліваць

4) informal гры́зьці, непако́іць

What’s eating him? — Што яго́ грызе́?

- eat one’s words

- eat up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)