пажа́рыць

‘рабіць каго-небудзь, што-небудзь такім, як (у) пажар, рабіць каго-небудзь, што-небудзь чырвоным (сонца пажарыць дубы)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пажа́ру пажа́рым
2-я ас. пажа́рыш пажа́рыце
3-я ас. пажа́рыць пажа́раць
Прошлы час
м. пажа́рыў пажа́рылі
ж. пажа́рыла
н. пажа́рыла
Загадны лад
2-я ас. пажа́р пажа́рце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пажа́рачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пожа́р пажа́р, -ру м.;

◊

(бежа́ть) как на пожа́р (бе́гчы) як на пажа́р;

не на пожа́р не на пажа́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пажа́рышча, -а, мн. -ы, -рышч і -аў, н.

Месца, дзе быў пажар.

Лясное п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паве́рсе, прысл.

1. Па верхняй частцы, верхам.

Пажар ішоў п.

2. Зверху, паверх чаго-н.

Падперазаўся п. вузенькай папружкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стату́й, -я́, мн. -і́, -ёў, м. (разм., лаянк.).

Пра тупога, бесталковага чалавека.

Усе намагаюцца патушыць пажар, а ён стаіць як с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абву́гліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.

Абпаліць зверху, па краях.

А. палена.

Пажар абвугліў дрэвы.

|| незак. абву́гліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абву́гліванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

успажа́рыць

‘выклікаць пажар у чым-небудзь (успажарыць край); узбудзіць што-небудзь (успажарыць кроў)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. успажа́ру успажа́рым
2-я ас. успажа́рыш успажа́рыце
3-я ас. успажа́рыць успажа́раць
Прошлы час
м. успажа́рыў успажа́рылі
ж. успажа́рыла
н. успажа́рыла
Загадны лад
2-я ас. успажа́р успажа́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час успажа́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́смаліць², -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што (разм.).

Знішчыць агнём, сонцам і пад.; выпаліць.

Пажар высмаліў лес.

Спёка высмаліла траву на паплавах.

|| незак. высма́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Féuersbrunst

f -, -brünste пажа́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

féurio!

int пажа́р!, гары́м!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)