пажа́рыць

‘рабіць каго-небудзь, што-небудзь такім, як (у) пажар, рабіць каго-небудзь, што-небудзь чырвоным (сонца пажарыць дубы)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пажа́ру пажа́рым
2-я ас. пажа́рыш пажа́рыце
3-я ас. пажа́рыць пажа́раць
Прошлы час
м. пажа́рыў пажа́рылі
ж. пажа́рыла
н. пажа́рыла
Загадны лад
2-я ас. пажа́р пажа́рце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пажа́рачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)