defendant [dɪˈfendənt] n. law абвінава́чаны, падсу́дны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

podsądny

падсудны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

accused [əˈkju:zd] n. : the accused абвінава́чаны, падсу́дны; абвінава́чаныя, падсу́дныя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

culprit [ˈkʌlprɪt] n.

1. вінава́ты; вінава́тая; злачы́нец, злачы́нца; злачы́нка

2. law абвінава́чаны; абвінава́чаная; падсу́дны; падсу́дная

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

defendant

[dɪˈfendənt]

n.

абвінава́чаны -ага m.; падсу́дны -ага m., падсу́дная f.; адка́зьнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

няя́ўка, ‑і, ДМ ‑яўцы; Р мн. ‑авак; ж.

Нез’яўленне куды‑н. У позве было прыпісана папярэджанне, што ў выпадку няяўкі ў паказаны час падсудны будзе арыштаваны і Застаўлены ў суд пад канвоем. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старшы́нствуючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад старшынстваваць.

2. у знач. наз. старшы́нствуючы, ‑ага, м. Той, хто выконвае абавязкі старшыні. Адказваючы на пытанне старшынствуючага, падсудны прызнаў: «Так, чатыры вечары я адсутнічаў». «Звязда».

3. Дзеепрысл. незак. ад старшынстваваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ángeklagte

sub m, f -n, -n юрыд. падсу́дны, падсу́дная; абвінава́чаны, абвінава́чаная

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zúständig

a (пры)нале́жны (да чаго-н.)

2) кампетэ́нтны

3) юрыд. падсу́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánhängig

a юрыд. падсу́дны

einen Prozéss gégen j-n ~ máchen — заве́сці спра́ву супро́ць каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)