спаласава́ны

1. разм (пабіты) verprügelt;

2. (парэзаны) in Stréifen geschnítten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

скапцава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Па выгляду падобны на скапца. Скапцаваты чалавек нясмела падкраўся да вясёлай купкі чыноў, як той пабіты сабака. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изры́тый скапа́ны, мног. паско́пваны; (рылом) зры́ты, мног. пары́ты; (оспой) пабі́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переколо́ченный

1. перабі́ты;

2. перабі́ты, перато́ўчаны;

3. пабі́ты, перабі́ты, пазбіва́ны; см. переколоти́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́спа, ‑ы, ж.

1. Цяжкая інфекцыйная хвароба, якая суправаджаецца з’яўленнем пухіркоў на скуры і слізістых абалонках. Прышчэпка воспы.

2. Разм. Шрамы і ямкі, якія застаюцца пасля гэтай хваробы або на месцы яе прышчэпкі. Пабіты воспаю твар.

•••

Ветраная воспа — інфекцыйная дзіцячая хвароба; вятранка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Трупце́ць ‘утвараць глухі нячысты гук (пра надтрэснуты посуд, яйка)’ (ТСБМ, Шат., Янк. 3.; навагр., карэліц., стаўб., Нар. сл.), ‘трымцець’ (Сцяшк. Сл.), ‘трымцець, як пабіты гаршчок ці збан’ (Абабур.; пух., лях. Сл. ПЗБ): горшчык трупціць, мабыць пабіты (Сержп. Прык.), ‘лопацца (пра скуру пры гарэнні)’ (пух., Сл. ПЗБ). Грынавяцкене (LKK, 22, 196), разглядаючы выраз трупціць збан, бо трэснуў, запісаны ў в. Сіняўшчына Іўеўскага p‑на, выводзіць слова непасрэдна з літ. trupė́ti ‘драбіць, распадацца’; хутчэй крыніцай слова магла быць форма trùpti ‘крышыцца, распадацца’ або намінатыўнае ўтварэнне ад літ. trùputis ‘крышка, асколак, маласць’, роднасныя слав. *trupati, *trupъ, параўн. Смачынскі, 693. Гл. трупаць, труп. Сюды ж трупця́к ‘надтрэснутае, пабітае яйка’ (капыл., Жыв. сл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

beaten

[ˈbi:tən]

adj.

1) пабі́ты; перамо́жаны

a beaten dog — пабі́ты саба́ка

a beaten army — перамо́жаная а́рмія

2) ко́ваны, кава́ны; кляпа́ны, раскле́паны

3)

а) вы́таптаны (сьце́жка), прае́жджаны (даро́га)

б) звыча́йны, зьбі́ты, шаблённы

4) зьбі́ты на пе́ну

beaten egg whites — зьбі́тыя бялкі́

5) зьнясі́лены, вы́біты зь сі́лаў, змардава́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ако́раны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад акарыць.

2. у знач. прым. Ачышчаны ад кары. І вочы яго і нос, непамерна доўгі і чырвоны, пабіты на дзірачкі, як акораная чачоткавая бяроза, і ўся постаць дзеда Піліпа ператвараецца ў знак запытання. Колас. Сярод акораных васкова-жоўтых елак былі раскіданы буданы. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

помя́тый

1. памя́ты; пакаме́чаны;

2. паці́сканы, паду́шаны; пацёрты, пато́ўчаны;

3. паме́сены;

4. патапта́ны;

5. пацёрты;

6. пабі́ты; см. помя́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

badly

[ˈbædli]

adv.

1) бла́га, ке́пска, дрэ́нна, нядо́бра

to behave badly — бла́га захо́ўвацца

2) informal мо́цна; гане́бна

to be badly in need — мо́цна патрабава́ць

badly beaten — гане́бна пабі́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)