пабі́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пабі́ты пабі́тая пабі́тае пабі́тыя
Р. пабі́тага пабі́тай
пабі́тае
пабі́тага пабі́тых
Д. пабі́таму пабі́тай пабі́таму пабі́тым
В. пабі́ты (неадуш.)
пабі́тага (адуш.)
пабі́тую пабі́тае пабі́тыя (неадуш.)
пабі́тых (адуш.)
Т. пабі́тым пабі́тай
пабі́таю
пабі́тым пабі́тымі
М. пабі́тым пабі́тай пабі́тым пабі́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пабі́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пабі́ты пабі́тая пабі́тае пабі́тыя
Р. пабі́тага пабі́тай
пабі́тае
пабі́тага пабі́тых
Д. пабі́таму пабі́тай пабі́таму пабі́тым
В. пабі́ты (неадуш.)
пабі́тага (адуш.)
пабі́тую пабі́тае пабі́тыя (неадуш.)
пабі́тых (адуш.)
Т. пабі́тым пабі́тай
пабі́таю
пабі́тым пабі́тымі
М. пабі́тым пабі́тай пабі́тым пабі́тых

Кароткая форма: пабі́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пабі́ты

1. разби́тый, поби́тый; переби́тый, переколо́ченный;

2. поби́тый, переби́тый;

3. поби́тый, изби́тый, поколо́ченный;

4. поби́тый;

5. разг. исконопа́ченный;

6. поби́тый;

7. карт. уби́тый, покры́тый;

1-7 см. пабі́ць 1-5, 7, 9

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабі́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поби́тый пабі́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

исколо́ченный

1. збі́ты, пабі́ты;

2. збі́ты, пабі́ты; см. исколоти́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поколо́ченный

1. пабі́ты, набі́ты;

2. (разбитый) пабі́ты; см. поколоти́ть 2, 3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́спа, -ы, ж.

1. Востразаразная вірусная хвароба, якая суправаджаецца гнойным сыпам на скуры і слізістых абалонках.

Прышчэпка воспы.

2. Шрамы і ямкі, якія застаюцца на скуры пасля гэтай хваробы або на месцы яе прышчэплівання (разм.).

Пабіты воспай.

|| прым. во́спавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

исконопа́ченный

1. сканапа́чаны;

2. пабі́ты; см. исконопа́тить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тарарэ́йка ’стары, пабіты грузавік’ (Яўс.). Гл. тарарайка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)