únzart

a недаліка́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Няцёса ’няветлівы, недалікатны чалавек’ (Грыг.). З не і цягаць (гл.), параўн. рус. неотёсанный ’грубы, некультурны'

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

няла́скавы і неласка́вы, -ая, -ае.

1. Які не праяўляе ласкавасці ў абыходжанні з кім-н.; суровы.

Неласкавае дзіця.

2. Няветлівы, недалікатны ў адносінах да каго-н.

Н. прыём гасцей.

|| наз. няла́скавасць, -і, ж. і неласка́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

indelicate [ɪnˈdelɪkət] adj. fml недаліка́тны; нетакто́ўны, бестакто́ўны; бяста́ктны;

an indelicate remark бестакто́ўная заўва́га

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

únhöflich

a недаліка́тны, няве́тлівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

irreverent

[ɪˈrevərənt]

adj.

непачці́вы, недаліка́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

некарэ́ктны, ‑ая, ‑ае.

1. Нетактоўны ў абыходжанні з людзьмі; няветлівы, недалікатны. Некарэктны чалавек. // Уласцівы такому чалавеку. Некарэктныя паводзіны.

2. У шахматах — памылковы, няправільна разлічаны. Некарэктны ход.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непачці́вы, ‑ая, ‑ае.

Які адносіцца к людзям без пачцівасці, павагі; недалікатны. Непачцівае дзіця. // Які выражае непачцівасць. [Міхась] не спадабаўся Пятру Пятровічу сваімі паводзінамі, сваёй непачцівай смеласцю... Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

únsanft

a недаліка́тны, неласка́вы, рэ́зкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

indelicate

[ɪnˈdelɪkət]

adj.

1) недаліка́тны, нетакто́ўны

2) неадпаве́дны; нясьці́плы, няскро́мны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)