напрями́к нареч., разг.

1. напрасткі́, напрасця́к; наўпро́ст; нацянькі́;

2. перен. (без обиняков) про́ста, без хі́трыкаў; (откровенно) адкры́та, шчы́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непасрэ́дна

1. únmittelbar; únvermittelt dirékt (наўпрост);

непасрэ́дная пагро́за вайны die únmittelbare Kríegsgefahr;

непасрэ́днае кіраўні́цтва nächsthöhere Léitung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

short-cut

[ˈʃɔrtkʌt]

1.

v.i. -cut, -cutting

ісьці́ нацянькі́, напрасткі́, наўпро́ст, напражкі́

2.

v.t.

абміна́ць, пайшо́ўшы нацянькі́

to short-cut a city — абмінуць го́рад

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пра́ма прысл. разм.

1. (наўпрост) geráde, geradeáus;

2. (непасрэдна) dirékt, únmittelbar;

3. (адкрыта) óffen, geradezú, geradeáus; únumwunden;

4. (дакладна) dirékt;

пра́ма ў цэль dirékt ins Ziel

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

про́сты

1. éinfach;

2. (звычайны) gewöhnlich, éinfach, schlicht; beschéiden (сціплы); natürlich (натуральны);

3. (не састаўны):

про́сты сказ ein éinfacher Satz;

4. (скіраваны наўпрост) geráde, áufrecht; dirékt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Нацянькі́ ’напрасткі, бліжэйшай дарогай’ (Гарэц., Др., Яруш., Некр., Бяльк., лях., Янк. Мат., Сцяшк.), ’кароткім шляхам’ (Сл. ПЗБ), наценькі́ ’напрамік, наўпрост’ (слуц., Нар. словатв., ТС), параўн. нацянёк ’кароткім шляхам’ (лаг., Сл. ПЗБ), укр. давати натеньки́ ’намякаць’. Да цянькі́ ’бліжэйшая прамая, але глухая, цяністая ці небяспечная дарога, ідучы па якой лёгка збіцца’: Цянькі бываюць на тры дзянькі (Нас.), Цянькі дома не начуюць (Сл. ПЗБ), як відаць, звязанае з цень, цянёк, параўн. дыял. на́цень ’тс’, што можа быць вынікам народнай этымалогіі; параўн. іншую версію: з на‑цям‑кі, ад цяміць ’помніць, кеміць, заўважаць’ (Шуба, Прыслоўе, 141). Гл. папярэдняе слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прамы́

1. (скіраваны наўпрост) geráde, áufrecht;

2. (без перасадак, прыпынкаў) Dúrchgangs-, dúrchgehend;

3. разм. (непасрэдны) dirékt;

прамы́я вы́бары dirékte Wáhlen;

4. (шчыры) geráde, óffen, áufrichtig; разм. wahr, echt; грам. dirékt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Расква́сіць 1 ’размягчыць, зрабіць мяккім, гразкім’ (ТСБМ, Мат. Гом.), росквасну́ць ’размокнуць ад залішняй вільгаці, стаць гразкім, размякнуць’, ро́сквась ’бездараж’ (ТС). Гл. ква́сіць.

Расква́сіць 2 ’разбіць; разбіць да крыві (нос, твар); рассячы’ (Нас., ТСБМ, Бяльк., Ян.): misku raskvasić (Варл.), расквасіў ён зьмею ўсе двананцаць галоў (Сержп. Казкі). Параўн. польск. rozkwasić разбіць, растаўчы, моцна параніць (да частак цела)’. Непасрэдна звязанае з расква́сіць 1 (гл.), у пераносным выкарыстанні значэння ’ўвільгатніць’ ці ’размякчыць’, ’размясіць (як цеста)’, значэнне ’рассячы’ вынікае з ’разбіць да крыві’. Паводле Запруднага (дыс., 34), значэнні ’выдзеліць кроў’ і ’выдзеліць кіслую вадкасць’ звязаны наўпрост. Малаверагодная версія пра семінарызм ад лац. quatiō, quassus ’разбіваю’, хаця Фасмер (3, 444) пасля Патабні звяртае ўвагу на рус. квас.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

otwarcie

I

адкрыта; шчыра; наўпрост

II otwarci|e

н. адкрыццё;

godziny ~a — гадзіны працы (устаноў);

~e konta — адкрыццё рахунку;

~e kredytu — адкрыццё крэдыту

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

саско́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

1. Скачком спусціцца з чаго‑н.; скочыць уніз. Перапалоханы Мінуць саскочыў з каня і кінуўся да Міхалюка. Чорны. На паваротцы да эстакады, дзе машына сцішыла ход,.. [Каваль] лоўка саскочыў на дарогу і пайшоў наўпрост, праз рэйкі. Савіцкі. // Разм. Хутка ўстаць, ускочыць. [Марына Паўлаўна] саскочыла з канапы і стала мітусіцца па хаце, збіраючы астатнія рэчы. Зарэцкі. Валя спалохана, саскочыла з услона. Шамякін.

2. Не ўтрымаўшыся на чым‑н., скінуцца, зваліцца. Дзверы саскочылі з завесы. □ Лае саскочыў, — абыякава пазіраючы на сваю руку, адказаў рабочы. Арабей. Перакладзіна ад дрыжання саскочыла, і я цераз яе нырнуў уніз. Аўрамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)