wydrukowany

надрукаваны; раздрукаваны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

літаграфава́ны, ‑ая, ‑ае.

Надрукаваны літаграфскім спосабам. Літаграфаваны тэкст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

петы́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да петыту; надрукаваны петытам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нанпарэ́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нанпарэлі; набраны, надрукаваны нанпарэллю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odbity

1. адбіты, адлюстраваны;

2. надрукаваны;

pierwszy arkusz odbity — першы аркуш надрукаваны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

in blank

надрукава́ны з про́пускамі, як блянк

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

лу́бачны, -ая, -ае.

1. гл. луб, лубок.

2. Надрукаваны з лубкоў (у 4 знач.).

Лубачныя карцінкі.

○

Лубачная літаратура —

1) танныя і прымітыўныя па змесце масавыя выданні, што выходзілі ў дарэвалюцыйнай Расіі (гіст.);

2) прымітыўная літаратура, разлічаная на непатрабавальны густ (неадабр.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

першадрукава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Надрукаваны ў пачатковы перыяд кнігадрукавання. Першадрукаваныя кнігі.

2. Які з’яўляецца першым друкаваным выданнем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

машы́напіс, ‑у, м.

1. Друкаванне на пішучай машынцы. Курсы машынапісу.

2. Тэкст, надрукаваны на пішучай машынцы. Пяць старонак машынапісу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

петы́т, ‑у, М ‑тыце, м.

Дробны друкарскі шрыфт намерам у 8 пунктаў (каля 3 мм). // Тэкст, надрукаваны такім шрыфтам.

[Ад фр. petit — маленькі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)