Абна́дзіцца ’прызвычаіцца да нечага павабнага’ (КЭС). Гл. надзіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адна́дзіць ’адвучыць ад чаго-небудзь дрэннага’ (БРС, Бір. дыс.). Гл. надзіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пана́дзіцца ’прывучыцца, набыць звычку да чаго-н. непажаданага’ (ТСБМ, ТС, Сл. ПЗБ), пана́длівы, пана́дны, пана́да, пана́дка ’дрэнная звычка’. Прэфіксальны зваротны дзеяслоў ад надзіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

tempt [tempt] v.

1. (into) спакуша́ць;

The devil tempted him. Яго падбіў д’ябал.

2. ва́біць; на́дзіць;

I was tempted to leave. Мне карцела сысці.

♦

tempt fate/providence выпрабо́ўваць лёс; шука́ць бяды́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

decoy

1. [dɪˈkɔɪ]

v.t.

на́дзіць, прына́джваць, зана́джваць; зава́бліваць

2. [ˈdi:kɔɪ]

n.

1) прына́да, прыма́нка f.

2) па́стка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Разна́да ’ласунак’ (шчуч., Сл. ПЗБ), разна́дзіцца ’панадзіцца’, ’рассмакавацца’ (дзятл., шчуч., пух., Сл. ПЗБ), разна́дзіць ’разахвоціць’ (маст., Сл. ПЗБ), разнаджаны ’разласаваны’ (лід., Сл. ПЗБ). Магчыма, утворана па мадэлі слова прына́да (гл.), дзе пры‑ было ўспрынята як прыстаўка. Гл. надзіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

lure

[lʊr]

1.

n.

1) спаку́са, спаку́сьлівасьць, прыва́бнасьць f.

2) прына́да f.

2.

v.t.

1) спакуша́ць; ва́біць

2) на́дзіць, прына́джваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ На́жа ’удача’ (ТС), на́джа ’надзея, спадзяванне’ (драг., З нар. сл., столін., Нар. лекс.; лунін., Шатал.), параўн. пена‑ джэно ’нечакана, неспадзявана; незнарок’ (ТС). Праславянскі дыялектызм *nadja? Параўн. серб.-харв. на́да ’надзея, спадзяванне’, славен. nȃda ’тс’. Гл. надзёя. Не выключана, што аналізуемае слова з’яўляецца аддзеяслоўным назоўнікам ад на́дзіцца ’спадзявацца, чакаць’ або на́дзіць ’вабіць, прыманьваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вабіць, прывабліваць, надзіць, прынаджваць; клікаць, цягнуць, прыцягваць, прывязваць, гарнуць, падкупляць (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

tempt

[tempt]

v.t.

1) спакуша́ць

2) на́дзіць, ва́біць, прыва́бліваць

3) правакава́ць, падбухто́рваць

to tempt the fate — шука́ць бяды́

4) схіля́ць, прыхіля́ць

to be tempted to disagree — быць схі́льным не пагаджа́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)