Verbum

анлайнавы слоўнік

абдары́ць, -дару́, -до́рыш, -до́рыць; -до́раны; зак., каго (што).

Надзяліць усіх (многіх) падарункамі.

А. дзяцей цацкамі.

|| незак. абдо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абдо́рванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надзяле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надзяляць — надзяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адушаві́ць, ‑шаўлю, ‑шавіш, ‑шавіць; зак., што.

Надзяліць уласцівасцямі жывых істот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашчо́дрыць

‘абдарыць, надзяліць каго-небудзь, што-небудзь кім-небудзь, чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

награди́ть сов. узнагаро́дзіць; (одарить) адары́ць, надары́ць; (наделить) надзялі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

obdzielić

зак. надзяліць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

надзе́л, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -у. гл. надзяліць.

2. -а. Зямельны ўчастак, які выдаваўся сялянскай сям’і.

Зямельны н.

|| прым. надзе́льны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надзе́лены

1. наделённый, оделённый;

2. облечённый, наделённый;

1, 2 см. надзялі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адары́ць, адару́, адо́рыш, адо́рыць; адары́; адо́раны; зак., каго-што.

1. Тое, што і абдарыць.

А. дзяцей цукеркамі.

2. перан. Багата надзяліць якімі-н. якасцямі, здольнасцямі.

Прырода адарыла яго паэтычным талентам.

|| незак. адо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

uposażyć

зак. уст. забяспечыць; надзяліць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)