Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
паміга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Мігаць некаторы час; мігнуць некалькі разоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мерца́тьнесов.міга́ць, мігаце́ць, мігце́ць;
звёзды мерца́ли зо́ркі мігце́лі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
міга́ннеср.
1. мига́ние, морга́ние;
2. мелька́ние, мига́ние, мерца́ние;
1-2 см.міга́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Кле́паць1 ’ісці (пра хаду чалавека без нагі)’ (ТС). Гл. клыпаць.
◎ Кле́паць2 ’моргаць, мігаць’ (БММ, 4, 100). Гаварыць аб выключна палескай лакалізацыі слова цяжка. Параўн. клёпкай, клёпкі (гл.). Казлова (там жа) сцвярджае архаічны праславянскі характар лексемы, прыводзячы наступныя паралелі: укр.кліпати ’моргаць, мігаць вачыма’, кліпка ’павека’, балг.клепвам с очи ’мігаць вачыма’, клёпка ’павека’, макед.клепа ’мігаць вачыма’ і г. д. Параўн. клепанка (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
áufzucken
vi
1) здрыгану́цца
2) міга́ць; успалы́хваць (аб полымі)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
памі́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Мігаць час ад часу, зрэдку. Шматлікія прыборы памігвалі чырвонымі, сінімі, зялёнымі лямпачкамі, гудзелі, спяваючы сваю бясконцую і толькі ім вядомую песню.Шыцік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
gleam2[gli:m]v.
1. блішча́ць;
His eyes gleamed with pleasure. Яго вочы блішчалі ад задавальнення.
2.міга́ць, мігце́ць (пра зоркі)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)