памя́ўкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Мяўкаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

miáuen

vi мяўкаць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

размя́ўкацца, ‑аецца; зак.

Разм. Пачаць моцна мяўкаць; падняць мяўканне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́ўкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Тое, што і мяўкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мя́ўканне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. мяўкаць; гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гукаперайма́нне, -я, н.

Імітацыя голасам або тэхнічнымі сродкамі прыроднага гучання (напр., ква-ква, ку-ку, мяў-мяў), а таксама слова, якое ўтварылася шляхам такога пераймання (напр., квакаць, кукаваць, мяўкаць).

|| прым. гукаперайма́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ке́ўкаць

‘мяўкаць, пікаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ке́ўкаю ке́ўкаем
2-я ас. ке́ўкаеш ке́ўкаеце
3-я ас. ке́ўкае ке́ўкаюць
Прошлы час
м. ке́ўкаў ке́ўкалі
ж. ке́ўкала
н. ке́ўкала
Загадны лад
2-я ас. ке́ўкай ке́ўкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ке́ўкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прамя́ўкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. Абазвацца мяўканнем.

2. Мяўкаць некаторы час. Кошка прамяўкала ўсю ноч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каўха́ць

‘мяўкаць, каркаць, назойліва прасіць, канькаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. каўха́ю каўха́ем
2-я ас. каўха́еш каўха́еце
3-я ас. каўха́е каўха́юць
Прошлы час
м. каўха́ў каўха́лі
ж. каўха́ла
н. каўха́ла
Загадны лад
2-я ас. каўха́й каўха́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час каўха́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

miauczeć

незак. мяўкаць, яўкаць, няўкаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)