ке́ўкаць

‘мяўкаць, пікаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ке́ўкаю ке́ўкаем
2-я ас. ке́ўкаеш ке́ўкаеце
3-я ас. ке́ўкае ке́ўкаюць
Прошлы час
м. ке́ўкаў ке́ўкалі
ж. ке́ўкала
н. ке́ўкала
Загадны лад
2-я ас. ке́ўкай ке́ўкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ке́ўкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)