лесни́к лясні́к, род. лесніка́ м., палясо́ўшчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

woodman [ˈwʊdmən] n. (pl. -men)

1. лясні́к

2. дрывасе́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Wáldhüter

m -s, - лясні́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

полесо́вщик обл. палясо́ўшчык, -ка м., лясні́к, род. лесніка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

leśnik

м. ляснік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lasowy

1. лясны;

2. м. ляснік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

borowy

1. лясны;

2. м. ляснік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падло́ўчы

1. уст (ляснік) (beríttener) Fórstwächter m -s, -;

2. Óberjäger m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

палясо́ўшчык, ‑а, м.

Лясны вартаўнік, ляснік. Ён [пан] запрасіў мельніка Барткевіча да сябе ў маёнтак і запрапанаваў яму службу палясоўшчыка. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыблука́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Тое, што і прыблукаць. Ляснік Міця, які прыблукаўся .. [на поле] са сваёй заўсёднай стрэльбай, засмяяўся. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)