Prügel

m -s, -

1) па́лка, бізу́н

2) pl пабо́і, лупцо́ўка

ine Tracht ~ — до́брая лупцо́ўкао́бры наганя́й]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

walloping [ˈwɒləpɪŋ] n. infml лупцо́ўка;

give a walloping адлупцава́ць; даць наганя́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

beating [ˈbi:tɪŋ] n.

1. біццё, лупцо́ўка

2. infml разгро́м

3. біццё (сэрца)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Лу́пкалупцоўка’ (Юрч., Ян., Мат. Гом.; браг., Нар. словатв.; глус., Мат. Маг.), укр. лу́пка ’тс’, рус. лу́пка ’лупленне, здзіранне кары’, польск. łupkaлупцоўка’, чэш. lupka ’удар’. Паўн.-слав. lupъka < lupiti > лупі́ць1 (Слаўскі, 5, 343; Слаўскі, SP, 1, 94–95).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пачоска ’цяганне за валасы, лупцоўка’’ (Нас.). Да часаць (гл.) у пераносным сэнсе.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

spanking1 [ˈspæŋkɪŋ] n. лупцо́ўка, наганя́й;

get a sound spаnking атрыма́ць до́бры наганя́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

birch [bɜ:tʃ] n.

1. бяро́за;

the birch grove бярэ́знік, беразня́к

2. the birch лупцо́ўка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

chłosta

ж. цялесная кара; цялеснае пакаранне; лупцоўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

*Лу́пацень, лу́потэньлупцоўка’ (беласт., Сл. ПЗБ). Можна дапусціць кантамінацыю лу́пень і лапата́ць ’удараць па якой-небудзь паверхні, ствараючы аднастайныя прыглушаныя гукі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

corporal2 [ˈkɔ:pərəl] adj. fml цяле́сны, фізі́чны;

corporal defects фізі́чныя недахо́пы/зага́ны;

corporal punishment цяле́снае пакара́нне, лупцо́ўка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)