Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
лу́чшесравнит. ст.
1.нареч. лепш, ле́пей;
2.прил. ле́пшы;
◊
тем лу́чше тым ле́пей;
как мо́жно (нельзя́) лу́чше як мага́ лепш, як найле́пш;
лу́чше всего́ лепш за ўсё;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ляпе́й1 ’лепш’ (Гарэц., Др.-Падб., Сцяшк.; гродз., навагр., бар., лях., Сл. ПЗБ). Да ле́пей (гл.). Націск на канчатку — выроўніванне формы лепей паводле аналогіі да большасці прыслоўяў вышэйшай ступені ў бел. мове (Бел. гр.₂, 1, 197).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
outbuild
[,aʊtˈbɪld]
v., -built, -building
дабудо́ўваць; ле́пей будава́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
as best one can
як мага́ле́пей
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Вале́й ’пажаданы’ (Яруш.); ’лепей’ (КЭС, Гарэц., Шн.). Узыходзіць да польск.woleć ’аддаваць перавагу, жадаць, хацець’, але семантычна з’яўляецца ўласнабеларускім утварэннем, на што ўказвае Брукнер (630), адзначаючы, што слова сустракаецца ў пісьменнікаў з Беларусі (Ходзька, Сыракомля). Параўн., аднак, рус.вале́й, воле́й ’лепей’. Укр.воліти, волити ’жадаць, хацець’, волісь, воліся ’лепей, пажаданей’. Магчыма, таксама, што валей непасрэдна ад воля, як рус. параўнальная ступень воре́й па якаснаму значэнню назоўніка вор. Словаўтваральная і семантычная паралель: рус.охотней (< *охотный) < хотеть.
худо́й мир лу́чше до́брой ссо́рыпосл.ле́пей сем разо́ў змары́цца, як адзі́н раз пасвары́цца; ле́пей драўля́ная зго́да, чы́мся залата́я сва́рка; святы́ спако́ю, ле́пей з табо́ю.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
outdone
[,aʊtˈdʌn]
v., pp. of outdo
ле́пей зро́блены, перавы́шаны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
лацве́й, прысл.
Разм.Лепей, зручней, ямчэй. Мы пастаялі, памеркавалі, як лацвей дабрацца да .. скрыжавання.Сачанка.На людзях і радавацца лацвей.Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
губля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., каго-што.
1. Пазбаўляцца чаго-н., пакідаючы невядома дзе па няўважлівасці.