Куст 1 ’нізкарослая травяністая расліна’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах., ТС, Ян., Бяльк., Яруш., Сержп. Ск.). Укр. куст, рус. куст, ст.-рус. кустъ ’тс’. Усходнеславянскае ўтварэнне слова суадносіцца нейкім чынам з літ. kúokštas ’куст’. Пра рэканструкцыю праславянскага і балта-славянскага слова гаварыць нельга (параўн. Фасмер, 2, 432).

Куст 2 ’жыллё, дом’ (Ян.). Да куст 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Какаінавы куст 7/403

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

какаінавы куст

т. 7, с. 442

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

чайны куст

т. 17, с. 207

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кокаи́новый какаі́навы;

кокаи́новый куст бот. какаі́навы куст.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

какаі́навы кокаи́новый;

○ ~вы куст — кокаи́новый куст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лімо́ннік

‘куст’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. лімо́ннік
Р. лімо́нніку
Д. лімо́нніку
В. лімо́ннік
Т. лімо́ннікам
М. лімо́нніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самбу́ковый бот. бузі́навы;

самбу́ковый куст бузі́навы куст;

самбу́ковые цветы́ бузі́навыя кве́ткі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сума́х

‘паўднёвае дрэва, куст’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сума́х
Р. сума́ху
Д. сума́ху
В. сума́х
Т. сума́хам
М. сума́ху

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

брусні́чны брусни́чный;

б. куст — брусни́чный куст;

~ная вада́ — брусни́чная вода́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)