лімо́ннік

‘куст’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. лімо́ннік
Р. лімо́нніку
Д. лімо́нніку
В. лімо́ннік
Т. лімо́ннікам
М. лімо́нніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)