куля

Том: 16, старонка: 217.

img/16/16-217_1096_Куля.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

куля; свінец (зб.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Куля В. 6/194

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

кулявы́² гл. куля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ку́ль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ку́ль
Р. Куля́
Д. Кулю́
В. Ку́ль
Т. Кулё́м
М. Кулі́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ісы́к-Ку́ль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ісы́к-Ку́ль
Р. Ісы́к-Ку́ля
Д. Ісы́к-Ку́лю
В. Ісы́к-Ку́ль
Т. Ісы́к-Ку́лем
М. Ісы́к-Ку́лі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разрыўны́, -а́я, -о́е.

Які разрываецца ад удару.

Разрыўная куля.

Р. зарад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ку́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ку́ль кулі́
Р. куля́ кулёў
Д. кулю́ куля́м
В. ку́ль кулі́
Т. кулём куля́мі
М. кулі́ куля́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чапі́ць, чаплю́, чэ́піш, чэ́піць; зак., каго-што і чаго (разм.).

Закрануць, зачапіць.

Куля чапіла косць нагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жака́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Куля для стральбы з гладкаствольнага паляўнічага ружжа.

|| прым. жака́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)