криста́лл крышта́ль, -ля́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хруста́ль крышта́ль, -лю м.; хруста́ль, -лю́ м.;

го́рный хруста́ль го́рны крышта́ль (хруста́ль);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крышта́ліць

‘блішчаць, як крышталь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. крышта́ліць крышта́ляць
Прошлы час
м. крышта́ліў крышта́лілі
ж. крышта́ліла
н. крышта́ліла
Дзеепрыслоўе
цяп. час крышта́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

монакрышта́ль, ‑я, м.

Спец. Адзіночны крышталь.

[Ад грэч. mónos — адзін і слова крышталь.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

crystal [ˈkrɪstl] n. крышта́ль (у розных значэннях)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сямігра́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае сем граней. Сямігранны крышталь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крышталагідра́т, ‑у, М ‑раце, м.

Крышталь, які змяшчае малекулы вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kristáll

I

m -s, -e горн. крышта́ль

II

n -s крышта́ль (шкло)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kryształ, ~u

м.

1. крышталь;

~y soli — крышталі солі;

2. крышталь;

kryształ czeski — чэшскае (багемскае) шкло;

kryształ górski — горны крышталь

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Мінскі вінна-гарэлачны завод «Крышталь»

т. 10, с. 435

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)