акары́да

‘клешч’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. акары́да акары́ды
Р. акары́ды акары́д
Д. акары́дзе акары́дам
В. акары́ду акары́д
Т. акары́дай
акары́даю		 акары́дамі
М. акары́дзе акары́дах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зу́день м., зоол. каро́ставы клешч.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tick​1 [tɪk] n. zool. клешч

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

клещ зоол. клешч, род. кляшча́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

red spider [ˌredˈspaɪdə] n. zool. клешч чырво́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

каро́ста, -ы, ДМ -сце, ж.

Заразная хвароба скуры ў чалавека і жывёл, якая суправаджаецца моцным свербам.

|| прым. каро́ставы, -ая, -ае.

○

Кароставы клешч — паразіт жывёльнага паходжання, які з’яўляецца ўзбуджальнікам каросты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каро́ставы чесо́точный;

○ к. клешч — зоол. зу́день, чесо́точный клещ

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

mite [maɪt] n.

1. zool. клешч

2. infml мале́нькае дзіця́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

скура́нік, ‑а, м.

Карослівы клешч, які паразітуе на скуры жывёл.

скурані́к, ‑а́, м.

Разм. Тое, што і дэрматолаг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Mílbe

f -, -n клешч

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)