павуці́нне, -я, н., зб.
Павуціна.
Зняць п.
Аблытаць павуціннем хлусні (перан.).
|| прым. павуці́нневы, -ая, -ае.
П. клешч.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)