caw​2 [kɔ:] v. ка́ркаць (пра птушак)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

quack​2 [kwæk] v. ка́ркаць; кра́каць (пра птушку)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ка́ркнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да каркаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раска́ркацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Пачаць моцна каркаць. Вароны раскаркаліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пака́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Каркаць некаторы час. Вароны пакаркалі і паляцелі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каўха́ць

‘мяўкаць, каркаць, назойліва прасіць, канькаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. каўха́ю каўха́ем
2-я ас. каўха́еш каўха́еце
3-я ас. каўха́е каўха́юць
Прошлы час
м. каўха́ў каўха́лі
ж. каўха́ла
н. каўха́ла
Загадны лад
2-я ас. каўха́й каўха́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час каўха́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прака́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. Абазвацца карканнем (у 1 знач.).

2. Каркаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

croak​2 [krəʊk] v.

1. ква́каць

2. ка́ркаць

3. бурча́ць

4. infml паме́рці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

caw

[kɔ]

1.

n.

ка́рканьне n.

2.

v.i.

ка́ркаць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

krächzen

vi

1) ка́ркаць

2) крахта́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)