адча́ўраць

‘высахнуць, звянуць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адча́ўраю адча́ўраем
2-я ас. адча́ўраеш адча́ўраеце
3-я ас. адча́ўрае адча́ўраюць
Прошлы час
м. адча́ўраў адча́ўралі
ж. адча́ўрала
н. адча́ўрала
Загадны лад
2-я ас. адча́ўрай адча́ўрайце
Дзеепрыслоўе
прош. час адча́ўраўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ашчаве́ць

‘звянуць, змарнець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ашчаве́ю ашчаве́ем
2-я ас. ашчаве́еш ашчаве́еце
3-я ас. ашчаве́е ашчаве́юць
Прошлы час
м. ашчаве́ў ашчаве́лі
ж. ашчаве́ла
н. ашчаве́ла
Загадны лад
2-я ас. ашчаве́й ашчаве́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час ашчаве́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

звя́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. звя́ну звя́нем
2-я ас. звя́неш звя́неце
3-я ас. звя́не звя́нуць
Прошлы час
м. звя́ў звя́лі
ж. звя́ла
н. звя́ла
Загадны лад
2-я ас. звя́нь звя́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час звя́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

uwiędnąć

зак. звянуць, завянуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zwiędnąć

зак. звянуць, завянуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Зба́бець, зба́біць ’звянуць’ (Сл. паўн.-зах.). Ад ба́бець ’маршчыніцца, карабаціцца’ (гл.) з прэфіксам з‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Свя́ны ‘бляклы, бясколерны’ (Ласт.), разам з сьвя́нець ‘блякнуць’, сьвя́нуць ‘выцвітаць, блякнуць, рабіцца цьмяным’ (Ласт.) да вянуць (гл.). Параўн. макед. свене ‘звянуць, выклікаць вяласць’, свенува ‘блякнуць, вянуць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сни́кнуть сов.

1. пані́кнуць;

2. (ослабеть, уменьшиться — о ветре) прыці́хнуць; (об огне) прыга́снуць;

3. перен. звя́нуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Засмя́гнуць, засма́гнуць ’звянуць, высахнуць’. Рус., кур., смал. засмягнуть ’пакрыцца гноем, каростай’, ’высахнуць’, бранск. засма́гнуть ’высахнуць’, укр. засма́гнути ’загарэць (на сонцы)’, ’запякацца; пакрывацца налётам ад смагі (пра губы)’, чэш. zasmahnouti ’засмажыць да карычневага колеру’. Гл. смягнуць, смага.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

завя́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. завяў, ‑вяла; зак.

1. Страціць свежасць; засохнуць, звянуць. Кветкі завялі. □ Час ад часу на дарозе трапляліся паваленыя дрэвы, на якіх яшчэ нават не паспеў завянуць зялёны ліст, — відаць, яны ўпалі зусім нядаўна. Краўчанка.

2. перан. Страціць жывасць, свежасць; паблякнуць. Прытухнуць ад слёз ясны вочы, Завяне, паморшчыцца твар. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)