адча́ўраць

‘высахнуць, звянуць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адча́ўраю адча́ўраем
2-я ас. адча́ўраеш адча́ўраеце
3-я ас. адча́ўрае адча́ўраюць
Прошлы час
м. адча́ўраў адча́ўралі
ж. адча́ўрала
н. адча́ўрала
Загадны лад
2-я ас. адча́ўрай адча́ўрайце
Дзеепрыслоўе
прош. час адча́ўраўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)