абро́чны

‘да аброк - абяцанне, зарок’

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абро́чны абро́чная абро́чнае абро́чныя
Р. абро́чнага абро́чнай
абро́чнае		 абро́чнага абро́чных
Д. абро́чнаму абро́чнай абро́чнаму абро́чным
В. абро́чны (неадуш.)
абро́чнага (адуш.)		 абро́чную абро́чнае абро́чныя (неадуш.)
абро́чных (адуш.)
Т. абро́чным абро́чнай
абро́чнаю		 абро́чным абро́чнымі
М. абро́чным абро́чнай абро́чным абро́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сто́ўпнік, ‑а, м.

У хрысціянстве — рэальная або міфічная асоба, якая выконвала рэлігійны зарок нерухомага стаяння на калонах (стаўпах, слупах).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВЯСТА́ЛКІ,

у Старажытным Рыме жрыцы багіні Весты, якія падтрымлівалі вечны агонь у яе храме. Для пасвячэння ў вясталкі адбіралі дзяўчынак 6—10 гадоў, якія на працягу 30 гадоў павінны былі выконваць жрэцкія абавязкі і захоўваць зарок цнатлівасці. Вясталак, якія парушалі зарок, жывымі закопвалі ў зямлю. Вясталкі карысталіся выключнымі пашанамі і прывілеямі. Асуджаныя злачынцы, якія выпадкова сустракалі вясталку, падлягалі вызваленню.

т. 4, с. 403

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

маўча́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Манах, які даў зарок маўчання.

2. Пра маўклівага чалавека, а таксама пра чалавека, які з меркаванняў асцярогі не выказвае сваёй думкі, адмоўчваецца.

|| ж. маўча́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

celibacy [ˈselɪbəsi] n. цэліба́т, бясшлю́бнасць;

a vow of celibacy абяца́нне/заро́к бясшлю́бнасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vow​1 [vaʊ] n. абяцанне, заро́к; прыся́га;

a marriage vow шлю́бны заро́к;

lovers’ vows кля́твы ве́рнасці (закаханых);

keep/break a vow стрыма́ць/пару́шыць абяца́нне;

take a vow прысягну́ць;

be under a vow to do smth. паклясці́ся зрабі́ць што-н.;

the vow of chastity заро́к бясшлю́бнасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

take the pledge

informal

даць заро́к, зарачы́ся

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zarzekać się

незак. заракацца; даваць зарок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

закля́тие ср., уст.

1. закля́цце, -цця ср.;

2. (клятва) заро́к, -ку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зарачы́ся, ‑ракуся, ‑рачэшся, ‑рачэцца; ‑рачомся, ‑рачацеся, ‑ракуцца; пр. зарокся, ‑раклася, ‑лося; зак.

Даць зарок, абяцанне ніколі не рабіць чаго‑н. Я зарокся з ім хадзіць. □ — Не, браце, зарокся і думаць пра .. [вершы]. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)