Verbum

анлайнавы слоўнік

воспламени́ть сов., прям., перен. запалі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

назапа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Разм. Запаліць што‑н. у многіх месцах, запаліць да чарзе многае. Назапальваць свечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да запаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запаля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да запаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́льванне, -я, н.

1. гл. запаліць.

2. Прыстасаванне, якім выклікаецца загаранне паліва ў рухавіках унутранага згарання (спец.).

Праверыць сістэму запальвання.

Уключыць з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запа́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад запаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́льваць гл. запаліць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

назапа́льваць сов. (во множестве) заже́чь; см. запалі́ць ¹

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падце́пліць

‘падагрэць што-небудзь, запаліць што-небудзь, у чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запажа́рыць

‘узняць пажар; узняцца пажарам (як пажар); запаліць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)