увеселя́ть несов. весялі́ць, забаўля́ць, це́шыць, пацяша́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заба́віць гл. забаўляць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бянё́хаць

‘забаўляць, няньчыць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бянё́хаю бянё́хаем
2-я ас. бянё́хаеш бянё́хаеце
3-я ас. бянё́хае бянё́хаюць
Прошлы час
м. бянё́хаў бянё́халі
ж. бянё́хала
н. бянё́хала
Загадны лад
2-я ас. бянё́хай бянё́хайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бянё́хаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пачу́кваць

‘падскокваць; забаўляць каго-небудзь (дзіця)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пачу́кваю пачу́кваем
2-я ас. пачу́кваеш пачу́кваеце
3-я ас. пачу́квае пачу́кваюць
Прошлы час
м. пачу́кваў пачу́квалі
ж. пачу́квала
н. пачу́квала
Загадны лад
2-я ас. пачу́квай пачу́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пачу́кваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разгу́кваць

‘распяваць песню; забаўляць, весяліць каго-небудзь размовамі’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разгу́кваю разгу́кваем
2-я ас. разгу́кваеш разгу́кваеце
3-я ас. разгу́квае разгу́кваюць
Прошлы час
м. разгу́кваў разгу́квалі
ж. разгу́квала
н. разгу́квала
Загадны лад
2-я ас. разгу́квай разгу́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час разгу́кваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

amuse [əˈmju:z] v. забаўля́ць, весялі́ць, пацяша́ць;

amuse oneself ба́віць (прыемна) час

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

потеша́ть несов. пацяша́ць, це́шыць; (забавлять) забаўля́ць; (веселить) весялі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

те́шить несов.

1. (доставлять утешение, утешать) це́шыць;

2. (забавлять, развлекать, веселить) разг. забаўля́ць, пацяша́ць, весялі́ць;

те́шить пу́блику пацяша́ць (забаўля́ць, весялі́ць) пу́бліку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

развлека́ть несов.

1. забаўля́ць, весялі́ць, развесяля́ць; пацяша́ць;

2. (отвлекать) займа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

це́шыць, -шу, -шыш, -шыць; незак. каго-што

1. Выклікаць радасць, задавальненне, весяліць.

Атрыманы ўраджай цешыў хлебароба.

Усё, што здарылася, яго не цешыла, а засмучала.

2. Забаўляць.

Ц. дзіця цацкамі.

3. Суцяшаць, абнадзейваць.

Ц. сябе надзеяй на лепшае.

|| зак. паце́шыць, -шу, -шыш, -шыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)