Сцехану́цца ’здрыгануцца, скалануцца’ (Сцяшк. Сл., Нар. Гом.), сце́хацца ’пахудзець’ (Ян.), сцяхацца ’жахацца’ (Мілк.). Відаць, суадноснае сцепену́цца ’калатнуцца’ з дыялектнай заменай п > х, гл. сце́паць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
erscháudern
vi (s) дрыжа́ць, уздры́гваць, жаха́цца, пало́хацца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
quail2 [kweɪl] v. lit.
1. здрыгану́цца; задрыжэ́ць
2. спало́хацца; бая́цца; жаха́цца;
quail at/before smb./smth. бая́цца каго́-н. або́ чаго́-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
abhor
[æbˈhɔr]
v.t.
1) гі́дзіцца, бры́дзіцца; ненаві́дзець
She abhors snakes — Яна́ гі́дзіцца зьме́яў
to abhor cruelty — мець агі́ду да лю́тасьці
2) жаха́цца; уздры́гваць; калаці́цца
to abhor the idea of war — жаха́цца ад аднае́ ду́мкі пра вайну́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Пужа́ць ’палохаць, страшыць’ (ТСБМ; Нас.; Шат.; Сержп.; ТС; швянч., Сл. ПЗБ), пужа́цца ’палохацца, лякацца, жахацца’ (Гарэц.; Шымк. Собр., Растарг.; швянч., Сл. ПЗБ), рус. пужа́ть ’палохаць’. Ітэратыў ад пу́дзіць ’палохаць, гнаць’, першапачаткова, магчыма, *пуджаць, параўн. радзі́ць — раджа́ць, хадзі́ць — дыял. ха(д)жа́ць ’даглядаць пчол’ і пад.; параўн. таксама польск. дыял. pędzać ’гнаць; паганяць’ ад pędzić ’прымушаць бегчы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
boggle
[ˈbɑ:gəl]
1.
v.i.
1) паўстры́мвацца, вага́цца
2) пало́хацца, жаха́цца
3) быць агало́мшаным
2.
v.t.
парта́чыць, рабі́ць брак
3.
n.
памы́лка f.; нячы́стая парта́цкая рабо́та
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
scháudern
vi
1) дрыжа́ць (ад холаду)
2) жаха́цца
ihm scháudert die Haut [das Herz] — ён уздры́гвае ад жа́ху
mich scháudert beim Gedánken… — мяне́ ахо́плівае жах пры ду́мцы…
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
zurückschrecken
1.
* (part II zurückgeschreckt i zurückgeschrocken) vi (vor D) жаха́цца, бая́цца (чаго-н.)
vor Schwíerigkeiten nicht ~ — не бая́цца ця́жкасцей
2.vt адпужа́ць, адпу́дзіць; напужа́ць, запало́хаць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
entsétzen
I
vt (G)
1) здыма́ць (з пасады)
2)
éine Féstung ~ — здыма́ць аса́ду крэ́пасці
II
1.
vt пужа́ць, пало́хаць, прыво́дзіць у жах
2.
(sich)
(über A, vor D) жаха́цца (чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
баяцца, пабойвацца, страшыцца, палохацца, пужацца, пудзіцца, жахацца, не рашацца; дрэйфіць (разм.); трусіць (абл.); дрыжаць, дрыжэць, калаціцца, трэсціся ад страху □ глядзець у кусты, пазіраць у кусты, падтульваць хвост, падаць духам
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)