scour2 [ˈskaʊə] v. скаблі́ць, чы́сціць, шарава́ць, скрэ́бці;

scrub and scour наво́дзіць пара́дак;

scour clean адмыва́ць дачы́ста

scour out [ˌskaʊərˈaʊt] phr. v. адскраба́ць, адчышча́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

czysto

czyst|o

чыста;

przepisać na ~o — перапісаць начыста;

do ~a — начыста; дачыста;

zjeść do ~a — з’есці дачыста (да апошняга кавалка)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rinwaschen

аддз.

1.

vt

1) адмыва́ць дачыста́

2) перан. апра́ўдваць, выгаро́джваць

2. ~, sich адмыва́цца дачыста́

2) перан. апра́ўдвацца, выгаро́джваць сябе́, абяля́ць сябе́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

начисту́ю нареч., прост.

1. (полностью, целиком) прост. по́ўнасцю, ца́лкам; (без остатка) зусі́м, на́чыста, дачыста́;

2. см. начистоту́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фабрыка́нт, ‑а, М ‑нце, м.

1. Капіталіст — уладальнік фабрыкі (у 1 знач.). Цар і царскія міністры, фабрыкант, банкір і пан Забіралі ўсё дачыста У рабочых і сялян. Грахоўскі.

2. перан.; чаго. Іран. Той, хто фабрыкуе што‑н.; стваральнік і распаўсюджвальнік чаго‑н. Фабрыкант маны і розных чутак.

[Лац. fabricans, fabricantis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запусце́нне, ‑я, н.

Стан запусцелага; заняпад, апусценне. Гумно са стрэшкай пасівелай, Абросшай мохам, абапрэлай, Прыгрэбнік, хата — усё дачыста Казала ясна, галасіста Аб непарадку, запусценні. Колас. Ад дзірваноў, парослых хмызняком, ад запусцення, якое Заранік бачыў у гэтых мясцінах у свой першы пасляваенны прыезд сюды, не было і следу. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rtzekahl

1.

adv разм.

1) галышо́м

2) зусі́м, спрэс;

lles ~ ufessen* з’е́сці ўсё дачыста́

2. a лы́сы, пляшы́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rifle

I [ˈraɪfəl]

n.

стрэ́льба f., ружжо́ n.

II [ˈraɪfəl]

v.t.

1) ператраса́ць

2) абіра́ць дачы́ста, аблато́шваць

The boys rifled the apple tree — Хло́пцы аблаташы́лі я́блыню

3) нараза́ць ствол (у збро́і)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

да..., прыстаўка.

1. Служыць для ўтварэння дзеясловаў са знач. завяршэння дзеяння, давядзення яго да канца, да якой-н. мяжы або дасягнення мэты, напр.: даварыць, даесці, дапісаць, дажыць, даплысці.

2. Служыць для ўтварэння дзеясловаў са знач. прыбаўлення да ранейшага, напр.: даатрымаць, дакупіць, даўкамплектаваць.

3. Удзельнічае ва ўтварэнні дзеясловаў на -цца, -ся са знач. дамагчыся чаго-н., напр.: дабудзіцца, дазваніцца, даклікацца.

4. Служыць для ўтварэння дзеясловаў на -цца, -ся са знач. адмоўнай ацэнкі вынікаў дзеяння, напр.: дабегацца, дагуляцца, даскакацца.

5. Служыць для ўтварэння прыметнікаў са знач.: ранейшы, які адбыўся да таго, што абазначана ўтваральнай асновай, напр.: даваенны, дакастрычніцкі, датэрміновы.

6. Служыць для ўтварэння прыслоўяў са знач. меры дзеяння, напр.: дабяла, дагала, дачыста, дапаўна, дап’яна, дапазна, дацямна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брыда́, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Разм.

1. Што‑н. непрыемнае, брыдкае, паскуднае; дрэнь, гадасць. [Янка:] — Ведаеш, брат, такая прыснілася брыда, што і цяпер яшчэ праціўна ў роце. Колас. А кпіны слухаць там і розную брыду — Ды ну іх, кажа [заяц], к ліху! Крапіва.

2. Разм. Аб кім‑н. брыдкім, паскудным, агідным. Усе адчувалі, што недалёка той дзень, калі рушыць наперад слаўная Савецкая Армія і дачыста змяце з зямлі фашысцкую брыду. Шчарбатаў. — Вон з хаты, брыда! — закрычала.. [Параска] і ўсхапілася. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)