начисту́ю нареч., прост.
1. (полностью, целиком) прост. по́ўнасцю, ца́лкам; (без остатка) зусі́м, на́чыста, дачыста́;
2. см. начистоту́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)