дачы́ста

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
дачы́ста
дачыста́
- -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дачы́ста, прысл.

Падчыстую, нічога не пакідаючы.

З’елі ўсё д.

Абакралі д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дачы́ста нареч.

1. до́чиста;

вы́мыць д. — вы́мыть до́чиста;

2. (полностью) до́чиста, на́чисто, подчисту́ю;

з’е́лі ўсё д. — съе́ли всё до́чиста (на́чисто, подчисту́ю)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дачы́ста, прысл.

Поўнасцю, без астатку. З’есці ўсё дачыста. □ [Мікалай Аляксеевіч] паедзе і раскажа ўсё дачыста ў райкоме. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дачы́ста прысл

1. (чыстка чаго) (bis es) ganz rein [ganz suber] (ist);

вы́церці дачы́ста suber wschen [machen] vt;

2. перан (поўнасцю, без астатку) völlig, gänzlich, hne twas zurücklassen*;

з’е́сці ўсё дачы́ста lles rtzekahl ufessen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дотла́ нареч. датла́, дашчэ́нту, дачы́ста.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́чиста нареч., прям., перен. на́чыста, дачы́ста.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подчисту́ю нареч., прост. на́чыста, начысту́ю, дачы́ста.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Абганашы́ць ’ашчыпаць дачыста’ (Шат.) да ганашыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абапрэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Аб чым‑н., што абапрэла, папрэла з усіх бакоў. Гумно са стрэшкі пасівелай, Абросшай мохам, абапрэлай, Прыгрэбнік, хата — ўсё дачыста Казала ясна, галасіста Аб непарадку, запусценні. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)