гару́чка

‘тыф, гарачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. гару́чка
Р. гару́чкі
Д. гару́чцы
В. гару́чку
Т. гару́чкай
гару́чкаю
М. гару́чцы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

радзі́льны, -ая, -ае.

1. Прызначаны для аказання ўрачэбнай дапамогі пры родах.

Р. дом.

2. Які бывае пры родах.

Радзільная гарачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

горя́чка прям., перен. гара́чка, -кі ж.;

бе́лая горя́чка мед. бе́лая гара́чка;

поро́ть горя́чку паро́ць гара́чку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hectic fever [ˌhektɪkˈfi:və] n. med. сухо́тная гара́чка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

DTs [ˌdi:ˈti:z] (скар. ад delirium tremens) med. бе́лая гара́чка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

грып, ‑у, м.

Вострая вірусная хвароба, галоўнымі рысамі якой з’яўляюцца запаленне дыхальных шляхоў і гарачка.

[Фр. grippe.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радзі́льны роди́льный;

р. дом — роди́льный дом;

~ная гара́чкауст. роди́льная горя́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лихора́дить несов.

1. / больно́й лихора́дит у хво́рага гара́чка, хво́рага трасе́ (кало́ціць);

меня́ (его́) лихора́дит у мяне́ (у яго́) гара́чка; (знобить) трэ́сці, калаці́ць;

к ве́черу его́ ста́ло лихора́дить пад ве́чар у яго́ пачала́ся гара́чка;

2. перен., безл. / заво́д лихора́дит на заво́дзе няўпра́ўка, гара́чка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

delirium

н. мед. трызненне; гарачка; дэлірый;

delirium tremens — белая гарачка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

post partum [ˌpəʊstˈpɑ:təm] adj. AmE, med. пасляро́давы;

post partum fever пасляро́давая гара́чка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)