Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Кіцюкі́ ’канюшына раллявая, Trifolium arvense L.’ (Кіс.). Прымаючы пад увагу сінанімічныя беларускія назвы кіцюкоў (каткі, кошанкі), трэба выводзіць гэту лексему з кіца (гл.). Кіцюк з кіцʼ‑ук. Утвораць^ такім спосабам лексемы абазнач чаюць дзіцянят жывёл: ваенрук, ласюк, кацюк і інш. (Сцяцко, Афікс. наз., 200). Апошняя ад кот. Аналагічная вытворная ад кіца — кіцюк. Зразумела, што гэта назва расліны паходзіць ад назваў дзіцянят з адпаведнай памяншальнай суфіксацыяй (параўн. каткі і кошанкі).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
фу́нкцыяж., в разн. знач. фу́нкция;
вытво́рная ф. — мат. произво́дная фу́нкция;
ф. шчытападо́бнай зало́зы — биол. фу́нкция щитови́дной железы́;
службо́выя ~цыі — служе́бные фу́нкции;
○ першапачатко́вая ф. — мат. первонача́льная фу́нкция
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ábleitung
f -, -en
1) адво́д (ракі)
2) матэм.вытво́рная
3) грам. вытво́рнае сло́ва
4) спакушэ́нне, збіва́нне з пра́вільнага шэ́цху
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)