вытво́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вытво́рны вытво́рная вытво́рнае вытво́рныя
Р. вытво́рнага вытво́рнай
вытво́рнае
вытво́рнага вытво́рных
Д. вытво́рнаму вытво́рнай вытво́рнаму вытво́рным
В. вытво́рны (неадуш.)
вытво́рнага (адуш.)
вытво́рную вытво́рнае вытво́рныя (неадуш.)
вытво́рных (адуш.)
Т. вытво́рным вытво́рнай
вытво́рнаю
вытво́рным вытво́рнымі
М. вытво́рным вытво́рнай вытво́рным вытво́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

pochodna

ж. мат. вытворная

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bgeleitete

sub f -n матэм. вытво́рная

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

произво́дный лингв., мат. вытво́рны;

произво́дные слова́ вытво́рныя сло́вы;

произво́дная величина́ вытво́рная велічыня́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ГАДЗІ́НА,

вытворная адзінка часу. Пазначаецца гадз. 1 гадз = ​1/24 сут = 60 мін = 3600 с. 1 гадз сярэдняга сонечнага часу = 1, 02273791 гадз зорнага часу.

т. 4, с. 420

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

wersal, ~u

м. вытворная ветлівасць;

robić wersal — паводзіць сябе надзвычай вытанчана, пачціва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

фу́нкция в разн. знач. фу́нкцыя, -цыі ж.;

служе́бные фу́нкции службо́выя фу́нкцыі;

произво́дная фу́нкция мат. вытво́рная фу́нкцыя;

фу́нкция щитови́дной железы́ биол. фу́нкцыя шчытападо́бнай зало́зы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кіцюкі́ ’канюшына раллявая, Trifolium arvense L.’ (Кіс.). Прымаючы пад увагу сінанімічныя беларускія назвы кіцюкоў (каткі, кошанкі), трэба выводзіць гэту лексему з кіца (гл.). Кіцюк з кіцʼ‑ук. Утвораць^ такім спосабам лексемы абазнач чаюць дзіцянят жывёл: ваенрук, ласюк, кацюк і інш. (Сцяцко, Афікс. наз., 200). Апошняя ад кот. Аналагічная вытворная ад кіцакіцюк. Зразумела, што гэта назва расліны паходзіць ад назваў дзіцянят з адпаведнай памяншальнай суфіксацыяй (параўн. каткі і кошанкі).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фу́нкцыя ж., в разн. знач. фу́нкция;

вытво́рная ф.мат. произво́дная фу́нкция;

ф. шчытападо́бнай зало́зыбиол. фу́нкция щитови́дной железы́;

службо́выя ~цыі — служе́бные фу́нкции;

першапачатко́вая ф.мат. первонача́льная фу́нкция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bleitung

f -, -en

1) адво́д (ракі)

2) матэм. вытво́рная

3) грам. вытво́рнае сло́ва

4) спакушэ́нне, збіва́нне з пра́вільнага шэ́цху

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)