вы́слізнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; зак.

Слізгануўшыся, выпасці, вырвацца.

Шост выслізнуўся з рук.

|| незак. выслі́згвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́пасціць

‘прытрымлівацца посту, каб заслужыць што-небудзь (выпасціць шчасце)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́пашчу вы́пасцім
2-я ас. вы́пасціш вы́пасціце
3-я ас. вы́пасціць вы́пасцяць
Прошлы час
м. вы́пасціў вы́пасцілі
ж. вы́пасціла
н. вы́пасціла
Загадны лад
2-я ас. вы́пасці вы́пасціце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́пасціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́валіцца, -люся, -лішся, -ліцца; зак.

Выпасці, упасці адкуль-н.

В. з воза.

Кніга вывалілася з рук.

|| незак. выва́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́клиниться

1. (о клине) вы́пасці;

2. геол. вы́клініцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́плесціся, ‑плецецца; зак.

Расплёўшыся, выпасці. Выплелася стужка з касы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. выдадаць — выпасці (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натра́піцца, -плюся, -пішся, -піцца; зак. (разм.).

1. Выпадкова сустрэцца, трапіцца.

Натрапіўся добры чалавек.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выдацца, выпасці; надарыцца.

Натрапіўся зручны выпадак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́лушчыцца, ‑шчыцца; зак.

Выпасці з шкарлупіння, цвёрдай абалонкі; вылузацца. Пераспелы гарох вылушчыўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́шмаргнуцца, ‑нецца; зак.

Выпасці, выцягнуцца з чаго‑н. ад штуршка, неасцярожнага руху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыва́львацца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -аецца; -аемся, -аецеся, -аюцца; зак.

Вываліцца, выпасці адкуль-н. — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

Кнігі павывальваліся з партфеля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)