напа́сціць
‘выпасці каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| напа́шчу | напа́сцім | |
| напа́сціш | напа́сціце | |
| напа́сціць | напа́сцяць | |
| Прошлы час | ||
| напа́сціў | напа́сцілі | |
| напа́сціла | ||
| напа́сціла | ||
| Загадны лад | ||
| напа́сці | напа́сціце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| напа́сціўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)