вы́пасціць
‘прытрымлівацца посту, каб заслужыць што-небудзь (выпасціць шчасце)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́пашчу | вы́пасцім | |
| вы́пасціш | вы́пасціце | |
| вы́пасціць | вы́пасцяць | |
| Прошлы час | ||
| вы́пасціў | вы́пасцілі | |
| вы́пасціла | ||
| вы́пасціла | ||
| Загадны лад | ||
| вы́пасці | вы́пасціце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́пасціўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)