áufrühren

vt

1) разме́шваць

2) хвалява́ць, абура́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

scandalize, BrE -ise [ˈskændəlaɪz] v. абура́ць; бянтэ́жыць, шакі́раваць;

She was scandalized by his misconduct. Яна была абурана яго кепскімі ўчынкамі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гняві́ць, гняўлю, гневіш, гневіць; незак., каго.

Злаваць, абураць, выклікаць гнеў. Аксана любіла бабулю, старалася яе не гнявіць. Скрыпка. З кім жыць, таго не гнявіць. Прыказка.

•••

Не гняві бога — не наракай дарэмна.

Што бога гнявіць; няма чаго бога гнявіць — няма падстаў скардзіцца, крыўдзіцца на лёс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

коро́бить несов.

1. караба́ціць, гнуць;

2. перен. калаці́ць (ад чаго), трэ́сці (ад чаго); (возмущать) абура́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bulwersować

незак. кніжн. закранаць; бударажыць; абураць; выклікаць абурэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

horrify [ˈhɒrɪfaɪ] v. пало́хаць, жаха́ць; шакі́раваць, абура́ць;

It horrified her to think that he had been prisoned. Ёй страшна было падумаць, што яго забралі ў турму.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gorszyć

незак.

1. паказваць кепскі прыклад; псаваць;

2. выклікаць абурэнне; абураць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

возмуща́ть несов.

1. (выводить из себя) абура́ць;

2. (побуждать к восстанию) уст. падбухто́рваць, узбунто́ўваць;

3. (выводить из состояния покоя) уст. узбура́ць, паруша́ць (спако́й);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

entrüsten

1.

vt абура́ць

entrüstet sein (über A) — абура́цца (кім-н., чым-н.)

2.

(sich) абура́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

incense

I [ˈɪnsens]

1.

n.

1) ла́дан -у m., фімія́м -у m.

2) узьнёслая пахвала́

2.

v.i.

кадзі́ць; куры́ць фімія́м, лісьлі́ва ўсхваля́ць

II [ɪnˈsens]

v.t.

злава́ць, абура́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)