incense

I [ˈɪnsens]

1.

n.

1) ла́дан -у m., фімія́м -у m.

2) узьнёслая пахвала́

2.

v.i.

кадзі́ць; куры́ць фімія́м, лісьлі́ва ўсхваля́ць

II [ɪnˈsens]

v.t.

злава́ць, абура́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)