паша́на, ‑ы, ж.
Павага, якая аказваецца каму‑н. грамадствам, людзьмі. У тоне Сцепкавага адказу была мяккасць і пашана да стрэлачніка, што таму вельмі спадабалася. Колас. Пра старажылаў гавораць з любоўю: той пражыў тут пятнаццаць гадоў, той дваццаць, а той дваццаць пяць — такому чэсць, хвала і пашана. Скрыган.
•••
(Не) у пашане (быць) — (не) карыстацца павагай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пле́сціся, плятуся, пляцешся, пляцецца; пляцёмся, плецяцеся, плятуцца; пр. плёўся, плялася, плялося; заг. пляціся; незак.
1. Разм. Павольна ісці, ледзь перастаўляючы ногі. За хлопцам, на повадзе, таксама звесіўшы галаву, неахвотна плёўся конь. Мележ.
2. Зал. да плесці.
•••
Плесціся ў абозе — тое, што і цягнуцца ў абозе (гл. цягнуцца).
Плесціся ў хвасце — быць апошнім у чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разме́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. размячаць — размеціць.
2. Знак, паметка, метка, пастаўленыя з мэтай абазначэння чаго‑н., указання на што‑н. Віталь уважліва прыглядаецца да кожнага вагона, чытаючы крэйдавую разметку на сценках. Васілёнак. // Знакі ў тэксце, якія паказваюць, як павінен быць набраны тэкст. Набор па разметцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спрэ́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які выклікае спрэчку, можа быць прадметам спрэчкі (у 1 знач.). Спрэчныя пытанні. □ Кніга С. Русака, .. нягледзячы на спрэчныя мясціны, дае даволі поўнае ўяўленне пра творчасць А. Кулакоўскага. «Полымя».
2. Які з’яўляецца прадметам спрэчкі (у 2 знач.). Хто хутчэй засяваў свой участак — за тым і заставаліся гэтыя спрэчныя дзве баразны. Нікановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
удзе́льнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., у чым.
Прымаць, браць удзел, займацца разам з кім‑н. якой‑н. справай. Удзельнічаць у выбарах. Удзельнічаць у спаборніцтвах. □ Рагожын разам з аднапалчанамі штурмаваў нямецкую групоўку пад Дзям’янскам, удзельнічаў у баях за Вялікія Лукі. «Звязда». // Быць членам чаго‑н. [Тацяна і Жэнька] разам вучыліся ў сямігодцы, разам удзельнічалі ў драматычным гуртку. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уздыха́ць
1. séufzen vi;
2. (сумаваць) sich séhnen (па кім-н, чым-н nach D);
3. жарт (быць закаханым) verlíebt sein (па кім-н in A)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
кра́тацца
1. (рухацца, варушыцца) sich bewégen; in Bewégung sein (быць у руху);
2. перан (абуджацца, узнікаць) sich régen, rége wérden; erwáchen vi (s); sich belében (ажывіцца)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ладII м разм (згода, дружба) Éintracht f -;
◊ жыць у ладзе éinträchtig [in Éintracht] lében;
быць з кім-н не ў лада́х mit j-m auf Kríegsfuß stehen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
наця́гнены, наця́гнуты тс перан gespánnt;
сла́ба наця́гнутая вяро́ўка ein schlaff hängendes Seil;
быць у наця́гнутых стасу́нках з кім-н mit j-m auf gespánntem Fúße stéhen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
разлі́чаны
1. ábsichtlich, vórsätzlich;
быць разлі́чаным на што-н zugeschnítten sein (auf A), ábgestellt sein (auf A); gedácht sein (für A);
2. матэм, камерц erréchnet; beréchnet
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)