паша́на, ‑ы, ж.

Павага, якая аказваецца каму‑н. грамадствам, людзьмі. У тоне Сцепкавага адказу была мяккасць і пашана да стрэлачніка, што таму вельмі спадабалася. Колас. Пра старажылаў гавораць з любоўю: той пражыў тут пятнаццаць гадоў, той дваццаць, а той дваццаць пяць — такому чэсць, хвала і пашана. Скрыган.

•••

(Не) у пашане (быць) — (не) карыстацца павагай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пле́сціся, плятуся, пляцешся, пляцецца; пляцёмся, плецяцеся, плятуцца; пр. плёўся, плялася, плялося; заг. пляціся; незак.

1. Разм. Павольна ісці, ледзь перастаўляючы ногі. За хлопцам, на повадзе, таксама звесіўшы галаву, неахвотна плёўся конь. Мележ.

2. Зал. да плесці.

•••

Плесціся ў абозе — тое, што і цягнуцца ў абозе (гл. цягнуцца).

Плесціся ў хвасцебыць апошнім у чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разме́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. размячаць — размеціць.

2. Знак, паметка, метка, пастаўленыя з мэтай абазначэння чаго‑н., указання на што‑н. Віталь уважліва прыглядаецца да кожнага вагона, чытаючы крэйдавую разметку на сценках. Васілёнак. // Знакі ў тэксце, якія паказваюць, як павінен быць набраны тэкст. Набор па разметцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спрэ́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які выклікае спрэчку, можа быць прадметам спрэчкі (у 1 знач.). Спрэчныя пытанні. □ Кніга С. Русака, .. нягледзячы на спрэчныя мясціны, дае даволі поўнае ўяўленне пра творчасць А. Кулакоўскага. «Полымя».

2. Які з’яўляецца прадметам спрэчкі (у 2 знач.). Хто хутчэй засяваў свой участак — за тым і заставаліся гэтыя спрэчныя дзве баразны. Нікановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удзе́льнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., у чым.

Прымаць, браць удзел, займацца разам з кім‑н. якой‑н. справай. Удзельнічаць у выбарах. Удзельнічаць у спаборніцтвах. □ Рагожын разам з аднапалчанамі штурмаваў нямецкую групоўку пад Дзям’янскам, удзельнічаў у баях за Вялікія Лукі. «Звязда». // Быць членам чаго‑н. [Тацяна і Жэнька] разам вучыліся ў сямігодцы, разам удзельнічалі ў драматычным гуртку. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уздыха́ць

1. sufzen vi;

2. (сумаваць) sich shnen (па кім, чым nach D);

3. жарт (быць закаханым) verlebt sein (па кім in A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

кра́тацца

1. (рухацца, варушыцца) sich bewgen; in Bewgung sein (быць у руху);

2. перан (абуджацца, узнікаць) sich rgen, rge wrden; erwchen vi (s); sich belben (ажывіцца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ладII м разм (згода, дружба) intracht f -;

жыць у ладзе inträchtig [in intracht] lben;

быць з кім не ў лада́х mit j-m auf Kregsfuß stehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

наця́гнены, наця́гнуты тс перан gespnnt;

сла́ба наця́гнутая вяро́ўка ein schlaff hängendes Seil;

быць у наця́гнутых стасу́нках з кім mit j-m auf gespnntem Fße sthen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

разлі́чаны

1. bsichtlich, vrsätzlich;

быць разлі́чаным на што zugeschntten sein (auf A), bgestellt sein (auf A); gedcht sein (für A);

2. матэм, камерц errchnet; berchnet

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)