нявольнік​2, ✂, м.

  1. Раб, зняволены.

  2. перан., чаго. Чалавек, які знаходзіцца пад уплывам, уладаю чаго-н.

    • Н. пачуццяў.

|| ж. нявольніца, ✂.

|| прым. нявольніцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

порсткі, ✂ (разм.).

Хуткі, жвавы, запальчывы, быстры.

  • Даволі п. для свайго ўзросту чалавек.
  • Адзін брат спакойны, разважлівы, а другі п., гарачы.

|| наз. порсткасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

праўдзівы, ✂.

  1. Які выражае праўду.

    • Праўдзівая аповесць.
    • Праўдзіва (прысл.) расказваць.

  2. Які любіць гаварыць праўду, імкнецца да праўды.

    • П. чалавек.
    • П. характар.

|| наз. праўдзівасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

кар’ерыст, ✂, м.

Чалавек, які думае пра асабісты поспех, жадае стварыць сабе кар’еру, не зважаючы на інтарэсы іншых.

|| ж. кар’ерыстка, ✂.

|| прым. кар’ерысцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

лахматы, ✂.

  1. Які мае доўгую, густую поўсць.

    • Л. сабака.
    • Лахматая шапка.

  2. З доўгімі і густымі ўскудлачанымі валасамі.

    • Л. чалавек размахваў рукамі.

|| наз. лахматасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

лаяльны, ✂.

Які фармальна трымае сябе ў рамках законнасці, прытрымліваецца добразычліва-нейтральных адносін да каго-, чаго-н.

  • Л. чалавек.
  • Лаяльныя адносіны.

|| наз. лаяльнасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

пазёр, ✂, м. (неадабр. кніжн.).

Чалавек, які прымае позу (у 2 знач.), стараецца стварыць уражанне сваімі паводзінамі, знешнасцю.

|| ж. пазёрка, ✂.

|| прым. пазёрскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

бе́жанец, ✂, м.

Чалавек, які пакінуў месца свайго жыхарства з прычыны вайны або якога-н. бедства.

|| ж. бежанка, ✂.

|| прым. бежанскі, ✂.

  • Бежанскія фурманкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

быва́лы, ✂.

  1. Які многа дзе бываў і многа бачыў, з вялікім жыццёвым вопытам.

    • Ён чалавек б.

  2. Прывычны, які бываў ужо раней.

    • Справа гэта бывалая.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

бязла́дны, ✂.

  1. Пазбаўлены парадку, хаатычны.

    • Б. натоўп.

  2. У якім няма пэўнай сістэмы, паслядоўнасці рытму; сумбурны.

    • Бязладная гаворка.

  3. Бесталковы, бяссэнсавы.

    • Б. чалавек.

|| наз. бязладнасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)